Een dubbele 3-Klank ligt voor u. Voor de zomermaanden juli en augustus.
Maar het zomerse weer wil er maar niet komen. Op het moment dat ik dit
schrijf drijven donkere wolken boven Arum. Er valt veel regen. Dan is het
weer zonnig. De langste dag, 21 juni, is alweer in zicht. Als het weer dan zomers
is dan krijgen wij een goede zomer heb ik eens gehoord. Laten we het
hopen.

De kinderen van het voortgezet onderwijs hebben de examens achter de rug.
Ik zag hier en daar vlaggen, met tassen eraan, wapperen. Het VMBO, HAVO
of VWO diploma is behaald. Allen heel hartelijk gefeliciteerd. Dan kun je
lekker vakantie vieren. Even op adem komen voordat de verdere studie kan
beginnen. Of een jaartje erop uit, een sabbatical, voordat je verder gaat met
studeren. Dat gebeurt ook nog wel eens.

Op de kerkelijke kalender is er ook een tijd van rust aangebroken. Aan de
kansel en op de avondmaalstafel ligt de kleur groen. Als teken van een nieuw
begin, een nieuw leven. De belangrijke feesten zijn gevierd. Het laatste feest
was Pinksteren: ontstaan van het Christendom van de kerk. Uitstorting van
de Heilige Geest over de discipelen, waardoor zij zich gesterkt voelden om
het evangelie, de blijde boodschap, over het leven van Jezus wereldwijd te
verkondigen. En dat was een gedurfde, moedige klus. Waren de farizeeërs en
schriftgeleerden eindelijk van Jezus af hoorden ze weer over Hem praten. Frustrerend
voor hen. Hij is niet dood te krijgen. De discipelen werden door God
gedragen. Zij stonden er niet alleen voor. Zij hielden vol om de voetsporen van
Jezus te volgen. Dit brengt mij op het idee van een wereldberoemd verhaaltje,
misschien ten overvloede, maar het is een erg bemoedigend verhaaltje.

De droom van de voetstappen
Er was eens een man die droomde: Zijn hele leven was een wandeling langs
een strand. Naast hem liep een engel van God. Soms liep hij snel en blij over
het zand. Maar dan weer kwam hij bijna niet vooruit en sjouwde met gebogen
hoofd, zo moeilijk was het in het leven.
Aan het eind van de wandeling keek hij achterom. De engel liet hem zien waar
ze gelopen hadden. Wat vreemd, dacht de man. Juist waar het zo erg moeilijk
is geweest, daar zie ik niet vier voetstappen, maar twee voetstappen in het
zand. Heeft de engel van God me nu juist daar in de steek gelaten waar het
moeilijk werd?

Toen zei de engel tegen hem, voordat hij verdween: ”Ik zou je nooit in de steek
laten, want ik houd van je. De plekken waar je maar een paar voetstappen
hebt gezien, dat waren de keren dat ik je heb gedragen.”
Toen werd de man wakker.

Waar u zich ook op de wereld mag bevinden. Op vakantie in eigen land, eigen
achtertuintje of naar het buitenland, gezond of worstelen met een ziekte die
uw leven beheerst wat niet gemakkelijk is: Wij mogen ons gedragen voelen
door de engel van God.

Namens de redactie en Woord vooraf schrijvers: Tytsje Hibma, Theun Bontekoe,
Rennie Niezink en ondergetekende Klazien van der Veen wens ik u een
zonnige, ontspannen, relaxte vakantie toe.

Met een vriendelijke groet,
Klazien