Woorden ter overweging

 

Het leven bestaat uit de dingen

waar jij je aandacht op vestigt.

 

Ralph Waldo Emerson

 

Gij hebt mij 't eerst bemind

 

Gij hebt mij ’t eerst bemind, o God.

[ach, wij spreken erover

alsof het historisch slechts een keer was,

terwijl U dat voortdurend doet vele keren]

De hele dag, het hele leven door

bemint Gij mij het eerst.

 

Als ik in de morgen ontwaak

en mijn ziel tot U wend, zijt Gij de eerste:

Gij hebt mij ‘t eerst bemind.

 

Als in de dageraad ik opsta van mijn bed

en op datzelfde ogenblik

mij biddend richt tot U, zijt Gij mij voor:

Gij hebt mij ’t eerst bemind.

 

Als in de dag ik mij onttrek

aan de verstrooiing van het leven,

mijn ziel tot inkeer breng

en denk aan U,

dan denkt Gij reeds aan mij:

Gij hebt mij ’t eerst bemind.

 

En ik, ondankbaar mens,

die altijd denk en spreek

alsof Gij maar één keer

het eerst mij hebt bemind.

 

Sören Kierkegaard

 

 

Etty Hillesum - 12 juli 1942

 

Ik zal je helpen God, dat je het niet in mij begeeft, maar ik kan van te voren nergens voor instaan.

 

Maar dit éne wordt me steeds duidelijker:

Dat jij ons niet kunt helpen, maar dat wij jou

moeten helpen en door dat laatste helpen wij onszelf. En dit is het enige, wat we in deze tijd kunnen redden en ook het enige waar het op aankomt: een stukje van jou in onszelf, God.

 

En misschien kunnen we ook eraan meewerken jou op te graven in de geteisterde harten van anderen.

 

Ja mijn God, aan de omstandigheden schijn jij niet al te veel te kunnen doen, ze horen nu eenmaal ook bij dit leven. Ik roep je er ook niet voor ter verantwoording, jij mag daar later ons voor ter verantwoording roepen. En haast met iedere hartslag wordt het me duidelijker

dat jij ons niet kunt helpen, maar dat we jou moeten helpen en dat we de woning in ons, waar jij huist, tot het laatste toe moeten verdedigen.

 

Je ziet, ik zorg goed voor je.Ik breng je niet alleen mijn tranen en bange vermoedens,

ik breng je op deze stormachtige grauwe zondagochtend zelfs geurende jasmijn.

 

 

Wat het is

 

Het is onzin, zegt het verstand

Het is wat het is, zegt de liefde

 

Het is tegenslag, zegt de berekening

Het is alleen maar pijn, zegt de angst

Het is uitzichtloos, zegt het inzicht

Het is wat het is, zegt de liefde

 

Het is belachelijk, zegt de trots

Het is lichtzinnig, zegt de voorzichtigheid

Het is onmogelijk, zegt de ervaring

Het is wat het is, zegt de liefde 

 

Erich Fried 

 

 

Het verhaal van Hea-Woo uit Noord Korea

 

De Noord-Koreaanse gevangenissen en heropvoedingskampen zijn van Hea-Woo's gezicht af te lezen. Ze mist een paar tanden. Met neergeslagen ogen vertelt ze haar verhaal aan de Open Doorsdagbezoekers. Geregeld moet ze haar verhaal even onderbreken, omdat haar emoties te hoog oplopen. Haar ervaringen kun je zonder overdrijven traumatiserend noemen: ze wordt twee keer gepakt bij een vluchtpoging, ziet tien gevangenissen van binnen en maakt in de kampen martelingen mee. "Hoe ik in al die pijn heb volgehouden? Ik dacht aan Jezus aan het kruis, die zelf zo gemarteld is. Ik nam deel aan Zijn lijden."

 

Hea-Woo is nog een klein meisje, als ze haar moeder al prevelend betrapt - met een kettinkje van Jezus in haar handen. Ze mag het aan niemand vertellen. Jaren later vlucht Hea-Woo's man naar Zuid-Korea. Hij wordt verraden en teruggestuurd naar Noord-Korea. Vlak voor hij overlijdt in de gevangenis, schrijft hij op de handen van zijn kinderen: "Ik geloof in Jezus. Hij is de enige weg. Bid."

 

Verschrikkingen
Vol verlangen naar vrijheid vlucht Hea-Woo ook, naar China. Als ze daar in een kerk een kruis ziet hangen, vallen alle puzzelstukjes op hun plaats. Ze vindt de vrijheid waar ze al zo lang naar zoekt. Toch moet Hea-Woo tot twee keer toe terug naar Noord-Korea. De verschrikkingen die ze meemaakt lijken oneindig. Ondanks de gruwelen vindt ze de moed kampgenoten over God te vertellen. Ze komen bij elkaar op geheime plekken. Vaak is dat een toilet. “Ze stonden erg open voor mijn boodschap van hoop. Ik hielp andere gevangenen als ik dat kon. Soms deelde ik wat rijst, of ik hielp zieke gevangenen met het wassen van hun kleren."

 

Zendeling
Het is nog geen twee jaar geleden dat Hea-Woo haar derde vluchtpoging waagt. Met succes. Op dit moment studeert de 70-jarige Hea-Woo voor zendeling in Zuid-Korea. Het liefst gaat ze terug naar Noord-Korea om haar landgenoten over Jezus te vertellen. "De Heer bereidt me voor om dominee en zendeling te worden. Alles wat mijn moeder en mijn man niet konden doen, ga ik doen." Hea-Woo is de belichaming van volharding.

 

 

Anna Maria van Schurman - uit:
Eukleria - of uitkiezing van Het Beste Deel

 

De beste dienst van God bestaat niet in bijzondere daden, die van buiten geestelijker schijnen te zijn. Nee, de beste dienst geschiedt in de bijzondere tegenwoordigheid van God, in zijn goddelijke genade. In een grotere beoefening van geloof en liefde, en daarom in een vuriger verheerlijking van God, van zijn Wezen, zijn volmaaktheid en zijn werk, en in de kennis en aanbidding van zijn verborgen waarheden. De christenen die enige groei in hun christen-zijn gemaakt hebben, doen de gewone dingen buitengewoon, de lichamelijke dingen geestelijk, de menselijke goddelijk en de uiterlijke dingen doen ze terwijl ze door de Geest in hun binnenste altijd met God verenigd zijn, in zijn liefde en tegenwoordigheid. 

 

(uit: Mystiek Dagboek - Kick Bras, p. 137-138)